Επαγγέλματα - ασχολείες

Οι κάτοικοι του Αρκοχωρίου για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην ασχολήθηκαν αρχικά κυρίως με την κτηνοτροφία, υλοτομία και γεωργία.

Οι κάτοικοι αγάπησαν την κτηνοτροφία γιατί από αυτήν προήλθαν και τα πρώτα τους έσοδα. Πωλούσαν το μαλλί, το κρέας των ζώων και ήταν πολύ καλοί τυροκόμοι. Μεγάλο ρόλο έπαιξε το έδαφος το όποιο ήταν ευνοϊκό για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας  λόγω της πυκνής βλάστησης και των πολλών υδάτων της περιοχής.

Η υλοτομία ήταν ένα εξίσου σημαντικό επάγγελμα της εποχής. Από τα πρώτα χρόνια πολλοί ασχολήθηκαν με την υλοτομία καθώς τους εξασφάλιζε έναν ζεστό χειμώνα και σημαντικά έσοδα λόγω του εμπορίου. Πριν αγοραστεί το χωριό από τους Τούρκους ήξεραν να κάνουν ξυλοκάρβουνα. Το μουλάρι και το τσεκούρι ήταν το “μαγαζί” του κάθε υλοτόμου.

Στο χωριό λιγότεροι ήταν αυτοί που ήταν αγρότες γιατί η μορφολογία του εδάφους δεν βοηθούσε στην καλλιέργεια. Τα εδάφη ήταν πετρωτά και ανώμαλα. Οι πρώτες καλλιέργειες ήταν το καλαμπόκι, το σιτάρι και το κριθάρι. Επίσης υπήρχαν και αμπέλια αλλά πολύ λίγα. Μετά το 1929 ξεκίνησαν να φυτεύουν οπωροφόρα δέντρα όπως κεράσια και μήλα.

ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ

Οι γυναίκες του Αρκοχωρίου ασχολούνταν κυρίως με το νοικοκυριό του σπιτιού. Έγνεθαν, ύφαιναν με τον αργαλειό και έφτιαχναν ρούχα, ζιλιά, βελέντζες, μαξιλάρια, κουβέρτες. Κυρίως είχαν ειδικότητα στο σαάκι. Το σαάκι ήταν μάλλινο ύφασμα το οποίο το ύφαιναν στον αργαλειό και το πήγαιναν στο μπατάνι, όπου μέσα στο νερό υπήρχαν ξύλα που χτυπούσαν το ύφασμα και έσφιγγε. Και το πήγαιναν στο ράφτη για να ράψουν οι άνδρες τα επίσημα ρούχα τους.  Στα χτήματα έσπερναν λαχανικά, έσκαβαν για τις πατάτες, θέριζαν στο θέρος.  Επίσης πήγαιναν στον κάμπο, θέριζαν και αλώνιζαν σε ξένα χωράφια για να πάρουν ένα κιλό στάρι. Το καλοκαίρι έφτιαχναν και τα ζυμαρικά τους, που ήταν πέτουρα και τραχανάς.