Κουρμπάνι

Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιο χρόνο, τα χρόνια της Τουρκοκρατίας που γιόρταζε η εκκλησία, μετά την θεία λειτουργία στον νάρθηκα που ήταν συγκεντρωμένοι, κάποιος από τους χωριανούς είπε, αν θέλουν όλοι, αυτή τη μέρα να τρώνε εκεί κάθε χρόνο όλοι μαζί σαν μια οικογένεια, αφού όλοι θα έφερναν και κάτι για να γίνει αυτό το τραπέζι. Το αποφάσισαν, αλλά όταν ο ντραγάτης του Μπέη είδε αυτή την συγκέντρωση ειδοποίησε αμέσως τον Μπέη κι εκείνος όταν ήλθε και είδε την θρησκευτική γιορτή που έκαναν οι χωριανοί, τους άφησε ελεύθερα να την κάνουν κάθε χρόνο. Ήταν ευκαιρία να δίνονται χρήματα για την αγορά όπλων και εφοδίων κατά των Τούρκων, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί. Γι αυτό το λόγο δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να συμμετέχουν, μιας και δεν ήταν εχέμυθες.

Με την ίδια διαδικασία στις μέρες μας κάθε χρόνο την Κυριακή πριν ή μετά την γιορτή του Αγίου-Αθανασίου λαμβάνει χώρα στο Αρκοχώρι το παραδοσιακό έθιμο ΚΟΥΡΜΠΑΝΙ. Είναι ανδροκρατούμενο έθιμο και κρατάει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας!

34 καζάνια ΣΟΥΠΑ και ΣΤΙΦΑΔΟ βράζονται εκείνη την μέρα και μοιράζονται στον κόσμο, που μαζεύονται παρέες-παρέες στον προαύλιο χώρο του Αγίου-Αθανασίου και μαζί μοιράζονται και 500 κιλά ΚΡΑΣΙ!

Μία βδομάδα γίνεται προετοιμασία για το ΚΟΥΡΜΠΑΝΙ και τα  ξημερώματα εκείνης της μέρας τα μεγάλα καζάνια μπαίνουν στην φωτιά.

Τα μικρά παιδιά από νωρίς το πρωί ανάβουν φωτιές και ψήνουν κοτόπουλα και γουρουνόπουλα που βγαίνουν στην δημοπρασία. Με τα χρήματα αυτά συντηρούνται οι εκκλησίες του χωριού, τέσσερις στο σύνολο. Τα παιδιά για αντάλλαγμα παίρνουν λίγα συκώτια και μπιμπλέτσκα (στομάχι κότας).

Στην πλατεία του χωριού ο Πολιτιστικός και Αθλητικός Όμιλος Αρκοχωρίου στήνει  γλέντι με την συμμετοχή γυναικών. Άφθονο κρασί μοιράζεται στον κόσμο και συμμετέχει όλος ο κόσμος και στη συνέχεια συμμετέχουν και οι άντρες που έχουν επιστρέψει από τον προαύλιο χώρο του Αγίου-Αθανασίου.